Abstrakt

Celem artykułu jest porównanie teorii teologii M. Lutra i personalistycznej hermeneutyki szkoły lubelskiej. Mimo sporej odległości czasowej i mentalnej pomiędzy tymi dwoma typami myślenia teologicznego widać w nich pewne punkty styczne. Należy do nich samo założenie uprawiania teologii mające u Lutra i w szkole lubelskiej wyraźnie osobowy charakter. Rzutuje ono na całą ich refl eksję teologiczną. Elementem wspólnym teorii teologii Lutra i hermeneutyki personalistycznej jest istotne znaczenie chrystologii dla badań teologicznych. Luter stawia Chrystusa w samym centrum swojej teologii, dla Bartnika postać Chrystusa jest podstawą interpretacji człowieka i świata. Tym, co najbardziej różni Lutra i hermeneutykę lubelską, jest podejście do fi lozofi i. Według Lutra jest ona niepotrzebna, a nawet szkodzi badaniom teologicznym, natomiast Bartnik widzi w niej niezbędne narzędzie poprawnego uprawiania teologii.