https://orcid.org/0000-0002-5827-6048
Problem dopuszczalności zapłodnienia pozaustrojowego od lat stanowi jedno z najczęściej dyskutowanych zagadnień bioetycznych. Na przestrzeni ostatnich dekad powstało na ten temat wiele opracowań. Wśród nich nie zabrakło także stanowisk Kościołów chrześcijańskich. Jednym z nich, prezentującym spojrzenie na zapłodnienie in vitro i kwestie z nim związane z perspektywy prawosławnej, jest dokument Greckiego Kościoła Prawosławnego pt. „Podstawowe wytyczne w sprawie etyki wspomaganego rozrodu” z 2007 roku. Stanowisko greckie zostało opracowane w sposób kompleksowy i jednocześnie z wielką dbałością o szczegóły. Autorzy tego tekstu, składającego się z piętnastu rozdziałów i osiemdziesięciu dwóch paragrafów, poruszają się nie tylko w przestrzeni refleksji teologicznej. Odwołują się również do fundamentalnych zasad etyki personalistycznej, której zasadą pierwszoplanową jest pryncypium afirmacji ludzkiego życia i jego ochrony. Wiele uwagi poświęcają także konsekwencjom społecznym, prawnym i ekonomicznym dopuszczalności procedury, a także rezultatów i ryzyka zastosowania tej metody. Istotnym walorem dokumentu są wskazania duszpasterskie w zakresie opieki i pomocy rodzinom zmagającym się z problemem niepłodności i bezdzietności. Warto podkreślić, że język narracji zastosowany w stanowisku Kościoła prawosławnego w Grecji, to język autentycznej duszpasterskiej troski, a nie ‘oblężonej twierdzy’. Wysoka kultura dyskursu i styl argumentacji pro-life nie ma na celu atakowania oponentów, lecz zachęca do pogłębionej refleksji na temat wydarzenia poczęcia ludzkiego życia, statusu zarodka i charakteru relacji małżeńskich. Prezentowany niżej tekst stanowiska Greckiego Kościoła Prawosławnego jest jego pierwszym pełnym tłumaczeniem na język polski.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
polish
English
https://doi.org/10.36124/rt.2024.27