Opublikowane: 2024-12-301

O zapożyczeniach greckich w polskiej terminologii prawosławnej

Abstrakt

W artykule poruszono zagadnienie terminów greckiej proweniencji, funkcjonujących w języku religijnym polskiego prawosławia. Leksemy poddane analizie wyekscerpowano ze „Słownika polskiej terminologii prawosławnej” pod red. W. Przyczyny, K. Czarneckiej i M. Ławreszuka. Autorka wyróżnia i charakteryzuje trzy grupy grecyzmów, różniących się okresem i drogą przenikania do języka polskiego. Jedna z grup to terminy ogólnochrześcijańskie, zapożyczone w dobie staro- i średniopolskiej, często za pośrednictwem łaciny, np. eucharystia, prezbiter, apostoł. Znaczące miejsce zajmują grecyzmy dotyczące duchowości prawosławia, w zapożyczaniu których widoczne jest pośrednictwo cerkiewnosłowiańskie, czasem dodatkowo wschodniosłowiańskie, np. akafist, anaław, trikirij. Aktywną i wciąż uzupełnianą grupą są terminy  przejmowane od XIX w. bezpośrednio z języka greckiego lub poprzez medium języków zachodnioeuropejskich, np. akatyst, Pantokrator, troparion.

Słowa kluczowe:

terminologia prawosławna, grecyzmy, leksyka religijna, zapożyczenia, język polski, prawosławie

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Rygorowicz-Kuźma, A. (2024). O zapożyczeniach greckich w polskiej terminologii prawosławnej. Rocznik Teologiczny, 66(4), 759–773. https://doi.org/10.36124/rt.2024.28

Cited by / Share

Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.