Opublikowane: 2023-05-291

Glosolalia Boga i człowieka. Aspekt lingwistyczny

Abstrakt

Artykuł prezentuje analizę fenomenu glosolalii, która występuje pośród milionów chrześcijan różnych denominacji na wszystkich kontynentach. W oparciu o lingwistyczne badania W. Samarina, F. Goodman i M. Motleya autor przedstawia główne tezy związane z postrzeganiem glosolalii jako tzw. ‘pseudojęzyka’ oraz substytutu języka rzeczywistego. Nie można wyodrębnić w niej ani słów ani ich znaczeń, choć zauważyć można akcent, rytm wypowiedzi, intonację, jak również sylaby, które ostatecznie nie tworzą komunikacji semantycznej pomiędzy mówiącym a jego otoczeniem. Gdy dla korzystających z glosolalii jest ona uważana za język rzeczywisty, to z punktu widzenia lingwistyki jest ustrukturyzowaną fonologicznie ludzką wypowiedzią, która nie ma jakiegokolwiek podobieństwa do języka naturalnego, żywego lub martwego. Glosolalia jest przede wszystkim językiem religijnym, poprzez który chrześcijanie wyrażają to, co niewyrażalne. Glosolalia – związana z ruchem pentekostalnym, neopentekostalnym oraz charyzmatycznym – nie jest ani ‘bełkotem’, ani ‘mamrotaniem’. Zdaniem autoranie należy postrzegać jej jako czegoś ekstatycznego ani jako stanu transu.
Z teologicznego punktu widzenia glosolalia jest darem Ducha Świętego, charyzmatem, który został dany wierzącym w celu budowania wspólnoty Kościoła Jezusa Chrystusa. 

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Tomczyk, D. (2023). Glosolalia Boga i człowieka. Aspekt lingwistyczny. Rocznik Teologiczny, 64(3), 675. https://doi.org/10.36124/rt.2022.25

Cited by / Share