Opublikowane: 2024-09-051

Diakrytyczne cechy eschatologii pentekostalnej

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest eschatologii pentekostalnej, wyróżniającej się na tle tradycyjnych koncepcji eschatologicznych. Pierwsza część artykułu porusza aspekt genezy eschatologii pentekostalnej i to, jak rozumiana jest eschatologia w ewangelikalizmie. Kolejne części pracy traktują o założeniach pentekostalizmu i związanej z nim eschatologii. Postawiono pytania o paruzję i w jaki sposób należy się do niej przygotować w świetle eschatologii pentekostalnej. Eschatologia zielonoświątkowa kładzie akcent na osobę Ducha Świętego jako inspiratora procesu nawrócenia człowieka i jego przygotowania na Boży sąd. Jedynie Duch Święty uzdalnia człowieka, by ten mógł współpracować z Bogiem nad realizacją scenariusza eschatologicznego. Na koniec zostaje postawione pytanie, czy eschatologia została już zrealizowana. Teologia pentekostalna twierdzi, że eschatologia jest proceduralna, a może być zrealizowana jedynie w paruzji.

Słowa kluczowe:

eschatologia pentekostalna, pentekostalizm, ruch zielonoświątkowy, ewangelikalizm, pneumatologia, dyspensacjonalizm, wielkie oczekiwanie, dni ostatnie, paruzja

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Ern, A. (2024). Diakrytyczne cechy eschatologii pentekostalnej. Rocznik Teologiczny, 66(01), 125–153. https://doi.org/10.36124/rt.2024.05

Cited by / Share

Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.