Abstrakt

Pojawienie się i rozwój chrześcijaństwa zielonoświątkowego na Bliskim Wschodzie związane jest z szeregiem czynników natury religijnej, społecznej oraz politycznej. Ze względu na silne konotacje biblijne rejon ten odgrywał istotną rolę w kształtowaniu postaw misyjnych we wczesnej fazie rozwoju ruchu. Jerozolima stawał się naturalnym centrum inicjowania działań misyjnych. Dodatkowo przemiany zachodzące w społeczeństwach bliskowschodnich, w tym nasilająca się migracja do USA na przełomie XIX i XX wieku, umożliwiały obieg idei i upowszechnianie praktyk zielonoświątkowych na rozległych obszarach pomiędzy Egiptem, Palestyną a Iranem. W istocie jednak pierwsze wspólnoty zielonoświątkowe na Bliskim Wschodzie tworzyli zamieszkujący ten obszar chrześcijanie, w Egipcie – Koptowie, w Iranie – Asyryjczycy, którzy mieli uprzednio kontakt z amerykańskim protestantyzmem. W tym sensie pentekostalizm na Bliskim Wschodzie jawi się, w znacznym stopniu, jako kontynuacja działań misyjnych Amerykanów sięgających początku XIX wieku.