https://orcid.org/0000-0001-9468-624X
https://orcid.org/0000-0003-2475-8660
Artykuł przedstawia analizę pojęcia „autokefalii” w kontekście językowym, historycznym i kanonicznym, ukazując jego ewolucję do XIII wieku.. Badanie koncentruje się na etymologicznych źródłach terminu obecnych już w 34. Kanonie Apostolskim oraz jego instytucjonalnym rozwoju od wczesnych arcybiskupstw autokefalicznych (VII w. – 33, przed upadkiem Konstantynopola – 80) do ukształtowania formalnego statusu Kościołów autokefalicznych. Analizowane są kluczowe etapy tego rozwoju: kanonizacja przez Sobór Nicejski (325 r.), model pentarchii, interpretacje Teodora Balsamona (XII w.) i inne. Praca dokumentuje transformację pojęcia od politycznych konotacji (sui iuris) ku ściśle kanoniczno-eklezjologicznemu znaczeniu.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.