https://orcid.org/0000-0003-4750-126X
Problematyka przedstawiona w artykule „Nauka religii jako forma edukacji obywatelskiej. Przyczynek do inkluzji społecznej uczniów” ujmuje rolę edukacji obywatelskiej jako integralnego komponentu inkluzji społecznej osadzonego we współczesnej edukacji religijnej. Dziś podkreśla się, że przedmiotem zainteresowań pedagogiki religii jest nie tylko formacja religijna, ale także jej edukacyjny oraz społeczny potencjał, wykraczający poza tradycyjne funkcje i odpowiedzialności ograniczone tylko do życia Kościoła. Podstawowym celem analiz jest wykazanie, że nauka religii, wzbogacona o komponenty edukacji obywatelskiej, może holistycznie łączyć jednostki z życiem społecznym, wzmacniając w ten sposób poczucie przynależności i odpowiedzialności społecznej. Artykuł rozpoczyna się od zarysowania podstaw koncepcyjnych pedagogiki religii jako dyscypliny nauki, która obejmuje wymiar religijny, społeczny i humanistyczny. Podkreśla się inkluzyjny charakter edukacji religijnej, która angażuje rodzinę, szkołę, ale też ogół społeczeństwa. Tym samym jednym z zadań i postawionych celów współczesnej pedagogiki religii jest inkluzja społeczna z wszystkimi jego członkami, bez względu na ograniczenia, cechy, kategorie, polityczne czy kulturowe uwarunkowania. Ponadto badanie zawiera także wybrane tematy z edukacji obywatelskiej zintegrowane z teoretycznymi koncepcjami pedagogiki religii, mające na celu kultywowanie demokratycznego i partycypacyjnego społeczeństwa obywatelskiego. Teoretyczne przesłanki posłużyły wyłonieniu idei edukacji obywatelskiej odzwierciedlonych w celach i treściach podstaw programowych religii zielonoświątkowej. Artykuł kończy się przykładowym scenariuszem lekcji religii zielonoświątkowej, który ilustruje praktyczną realizację edukacji obywatelskiej w ramach nauki religii, prezentując pedagogiczny model wspierania inkluzji społecznej uczniów poprzez edukację religijną.
The primary aim of the analysis is to demonstrate that religious education, enriched by civic education components, can holistically connect individuals with social life, thereby enhancing their sense of belonging and social responsibility. The article begins by outlining the conceptual foundations of religious pedagogy as an academic discipline that incorporates religious, social, and humanistic dimensions.
It emphasizes the significance of inclusive education that engages families, schools, and society as a whole. Further, the study presents selected themes from civic education integrated within the theoretical framework of religious pedagogy, aimed at cultivating a democratic and participatory civil society. These themes are exemplified by the goals and content found in Pentecostal religious education curricula. The article concludes with a sample lesson plan that illustrates the practical implementation of civic education within Pentecostal religious instruction, offering a pedagogical model for fostering students’ social inclusion through religious education.
Download files
Citation rules
Cited by / Share
Licence
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
polish
English
https://doi.org/10.36124/rt.2025.23